کد مطلب:94484 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:120
[صفحه 185] پیش از واقعه جنگ صفین، علی (ع) زمام امور و حكومت مصر را به محمد ابن ابی بكر سپرد. اما چون عمروعاص بهنگام بیعت و پیمان با معاویه از او حكومت مصر را خواسته بود، معاویه، عمروعاص را با لشگریان بسیار به مصر فرستاد و محمد بن ابی بكر را شكست داد. محمد بن ابی بكر بناچار از میدان جنگ به مصر گریخت. از اینرو عمروعاص، معاویه بن خدیج كندی را كه یكی از سرداران سپاهش بود، در پی محمد بن ابی بكر فرستاد. سرانجام وی پس از جستجوی بسیار انو را در حالیكه از تشنگی نزدیك به هلاكت بود پیدا كرد و در كمال بی رحمی سر از بدنش جدا نمود و تن بیجانش را در شكم مرده خری نهاد و او را سوزانید. هنگامیكه این خبر ناگوار به علی (ع) رسید، سخت اندوهگین شد و این خطبه را در رثای او ایراد فرمود از شهادت محمد ابن ابی بكر گرد ملال غم آلودی بر جانم نشسته محمد جوانی نو رسیده و حیله دشمن ندیده بود. بر آن بودم كه حكومت مصر را به هاشم بن عتبه واگذارم. اگر او را حاكم آن دیار می كردم، بی شك عرصه كازار را خالی نمی كرد و آنان را فرصت و مهلتی نمی داد. من این ستایشی را كه از هاشم كردم، قصد آن نداشتم كه از محمد نكوهش كنم. زیرا كه او دوست، و پسر زن من بود
صفحه 185.